In de buitenlucht verruim ik mijn blik en ervaar ik geen plafond in mijn denken. Of mijn niet-denken, want al wandelend kan ik ook mijn hoofd goed leeg maken. Dat brengt me perspectief en focus, die ik meeneem ik mijn werk voor het sociaal domein. Wat mij drijft? Dat iedereen een fijne, veilige plek heeft of krijgt in de samenleving. Daarom doe ik ook vrijwilligerswerk: zo deelde ik met Pasen eitjes uit in paashaaspak aan 80 buurtkinderen. Ik geniet daar evenveel van als de kinderen zelf.
Deze bedenkelijke blik typeerde mij als kind: ik was vrij beschouwend en analytisch, wilde dingen snappen voordat ik ze ging doen. Nu bezin ik me op andere onderwerpen, maar die eigenschappen zitten nog steeds in mij.
Aan het werk
Arne vertelt je graag aan welke opgaven hij werkt voor de wereld van morgen. Lees hier op een later moment meer over zijn werk.
